องุ่น
ชื่อไทย องุ่น (Grape / Grape vine)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Vitis vinifera L.
ชื่อวงศ์ VITACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลักษณะทั่วไป องุ่นเป็นไม้เลื้อยประเภทยืนต้น มีอายุยาวนานหลายปี การปลูกจะต้องมีค้างรองรับ เถาองุ่นจะมีลักษณะเป็นปล้อง
ลักษณะใบ บริเวณข้อจะมีใบ 1 ใบอยู่เรียงสลับกันไปตามข้อ บริเวณโคนก้านใบจะมีกิ่งแขนงเล็ก 1 กิ่งและตา 1 ตา เป็นตารวมประกอบด้วยตาเอก (Primary bud) 1 ตาอยู่ตรงกลางและตารอง (Secondary bud) 2 ตา ตาเอกมีความสำคัญมากเพราะประกอบด้วยตายอดมือและกลุ่มของดอก
ลักษณะดอก มีมือจับซึ่งเป็นช่อดอกที่ไม่พัฒนาอยู่ตรงข้ามกับใบ
ลักษณะผล ผลองุ่นจะมีลักษณะเป็นพวงแบบที่เรียกว่า ราคีส (rachis) ผลมีหลากหลายลักษณะ ขนาดและสี ภายในผลอาจจะมีเมล็ดหรือไม่มีก็ได้ขึ้นอยู่กับพันธุ์ ในเขตอบอุ่นหรือเขตหนาวองุ่นจะพักตัวในฤดูหนาว เมื่ออากาศอบอุ่นก็จะแตกตาเกิดยอดใหม่ ซึ่งจะออกดอกและติดผลบนกิ่งใหม่
ระยะการออกดอกติดผล
การติดผล ธันวาคม-มกราคม / มีนาคม-พฤษภาคม
เขตการกระจายพันธุ์
เบลเยียม โมร็อกโก โปแลนด์ โปรตุเกส เอธิโอเปีย โตเบโก ตูนิเซีย ฯลฯ
ประเภทการใช้ประโยชน์
องุ่นเป็นผลไม้ที่คนไทยรู้จักคุ้นเคยมานานแล้ว ส่วนใหญ่จะนิยมบริโภคผลสด และนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ต่าง เช่น น้ำองุ่นและไวน์ สำหรับองุ่นที่มูลนิธิโครงการหลวงปลูกส่วนใหญ่เน้นเพื่อการบริโภคผลสดเป็นหลัก
แหล่งข้อมูล: อุทยานหลวงราชพฤกษ์