ชมพู่มะเหมี่ยว
ชื่อไทย ชมพู่มะเหมี่ยว (Malay apple)
ชื่อท้องถิ่น ชมพู่แดง ชมพู่ม่าเหมี่ยว (ภาคกลาง)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Syzygium malaccense (L.) Merr. & L.M.Perry
ชื่อวงศ์ MYRTACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลักษณะทั่วไป ไม้ยืนต้น สูง 15 เมตร กิ่งเมื่อแห้งมีสีน้ำตาลอมเทา อ้วนสั้น คล้ายทรงกระบอก ก้านใบมีขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร
ลักษณะใบ ใบแคบ รูปรีหรือรูปไข่ กว้าง 6-8 เซนติเมตร ยาว 16-24 เซนติเมตร ใบอ่อนมีสีชมพู ใบแก่มีสีเขียวเข้ม มันคล้ายแผ่นหนัง สีน้ำตาลเหลืองเมื่อใบแห้ง
ลักษณะดอก ออกเป็นช่อ ประกอบด้วย 3-5 ดอก ออกตามกิ่งที่มีขนาดใหญ่ ดอกมีขนาดใหญ่สีชมพู เข้มหรือสีแดง มีเกสรตัวผู้และก้านชูเกสรเป็นสีชมพูเด่นชัด ติดอยู่โดยรอบที่ขอบของฐานรองดอกจะอยู่แยกกัน ขนาดยาว 4-5 เซนติเมตร เกสรตัวเมียมีรังไข่ฝังอยู่ในฐานรองดอกตรงกลาง
ลักษณะผล อ่อนนุ่มแบบเบอร์รี่ ส่วนของผลมีชั้นของกลีบเลี้ยงติดอยู่ที่ด้านขั้วของผล เมื่อสุกผลมีสีแดงคล้ำ
ระยะการออกดอกติดผล
การติดดอก : พฤษภาคม หรือ มกราคม-กุมภาพันธ์
การติดผล : เมษายน-พฤษภาคม
เขตการกระจายพันธุ์
ใต้หวัน และมณฑลยูนนาน ประเทศจีน เจริญเติบโตบริเวณที่มีความชุ่มชื้น ตามสวนริมน้ำ
ประเภทการใช้ประโยชน์
ผล เมื่อสุก สามารถรับประทานผลสดของชมพู่มะเหมี่ยวได้ มีรสชาติหวาน กรอบ อร่อย
ราก แก้คัน แก้ไข้ แก้บิด ขับปัสสาวะ
เปลือกราก ขับประจำเดือน
ใบ แก้บิด
แหล่งข้อมูล : อุทยานหลวงราชพฤกษ์