พุดชมพู
ชื่อไทย พุดชมพู
ชื่อท้องถิ่น ตึ่งตาใส เข็มอุณากรรณ อุณากรรณ
ชื่อวิทยาศาสตร์ Kopsia fruticosa (Kerr) A.DC.
ชื่อวงศ์ APOCYNACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลักษณะทั่วไป เป็นไม้พุ่มหรือไม้ต้นขนาดเล็ก สูงถึง 10 ม.
ลักษณะใบ เป็นใบเดี่ยว ออกตรงข้ามเป็นคู่ รูปรี กว้าง 3.3-8.0 เซนติเมตร ยาว 7.5-18 เซนติเมตร ปลายใบเรียวแหลม โคนใบเป็นรูปลิ่ม
ลักษณะดอก สีชมพูหรือสีขาว ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่งยาว 7-12 เซนติเมตร มีขนสั้น ดอกบานเต็มที่กว้างประมาณ 5.5 เซนติเมตร กลีบรองดอกเชื่อมกันเป็นหลอดสั้น ปลายกลีบบนแยก 5 แฉก กลีบดอกเป็นหลอด ยาวประมาณ 4 เซนติเมตร ส่วนปลายแผ่เป็น 5 กลีบ รูปไข่กลับปลายมน เกสรเพศผู้มี 5 อัน ติดอยู่ใกล้ปากหลอดกลีบดอก รังไข่เกลี้ยงหรือมีขน
ลักษณะผล สีดำแดง ยาว 1.50-1.47 เซนติเมตร ปลายผลเป็นจงอยเด่น
ระยะการออกดอกติดผล
พฤษภาคม-กันยายน
เขตการกระจายพันธุ์
ในไทยพบในป่าดิบหรือป่าที่กำลังคืนสภาพบนภูเขาหินปูนที่ระดับความสูง 500 เมตร จากระดับทะเลปานกลาง มีถิ่นกำเนิดจีน พม่า มาเลเซีย และอินโดนีเซีย
การใช้ประโยชน์
พืชประดับ : ใช้ปลูกประดับภูมิทัศน์เพื่อความสวยงาม
แหล่งข้อมูล : อุทยานหลวงราชพฤกษ์