ชื่อไทย ยางอินเดีย (Decora tree, Indian rubber tree, Rubber plant)
ชื่อท้องถิ่น ยางลบ (ภาคกลาง) ลุง (ภาคเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Ficus elastica Roxb. Ex Hornem
วงศ์ MORACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์
ลักษณะทั่วไป ไม้ต้น ขนาดกลาง สูง 10 – 20 เมตร ไม่ผลัดใบ เรือนยอด ทุกส่วนมีน้ำยางสีขาวคล้ายน้ำนม มีรากอากาศห้อยระย้า ใบอ่อนมีหูใบสีชมพู หรือสีแดง รูปร่างแคบยาวคล้ายกรวยหุ้ม
ลักษณะใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปไข่ หรือรูปขอบขนานแกมรี กว้าง 4 – 8 เซนติเมตร ยาว 10 – 12 เซนติเมตร โคนสอบเรียว ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง เกลี้ยงเป็นมัน ส้นกลางใบ และก้านใบของใบอ่อนสีแดง
ลักษณะดอก ดอกแยกเพศ มีขนาดเล็ก จำนวนมาก ติดอยู่ภายในฐานรองดอก ที่มีรูปร่างคล้ายผล
ลักษณะผล ผลมีเนื้อ รูปร่างกลมรี หรือขอบขนาน กว้างประมาณ 1 เซนติเมตร ยาว 1 – 5 เซนติเมตร ผลสุกมีสีเหลือง
ระยะการออกดอกติดผล
ไม่เคยพบว่ามีการออกดอกติดผลในประเทศไทย
เขตการกระจายพันธุ์
มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดียและเอเชียใต้ พบปลูกเลี้ยงทั่วไป เนื่องจากขึ้นได้ในดินทุกประเภท
การใช้ประโยชน์
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับ
น้ำยาง: ใช้ทำยาง
ใบ: ใช้เป็นส่วนประกอบในการทำพวงหรีด
แหล่งข้อมูล: สำนักงานหอพรรณไม้ – กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช
[qrcode url=”https://adeq.or.th/qr/0025″ margin=”10″ size=”150″ after=”ต้นยางอินเดีย”]
